Yüxexes Metallica İstanbul Konseri Öncesi Röportajı

Röportaj:Gamze Elgin

Öncelikle size bu
kadar yakın olduğum için çok mutlu ve heyecanlıyım.Türkiye’ye tekrar hoş
geldiniz.Hazırsanız size birkaç sorum var.
(gülümsüyor)Tabi,elbette.

G.E:Yeni albüm ‘Death
Magnetic’in şarkı listesi geçtiğimiz hafta açıklandı.Albüm ne zaman hazır
olacak?İlk single veya çıkış tarihi hakkında kesin olan bir şey var mı?
Eylül orasında çıkarmayı düşünüyoruz.İlk single’ın “The Day
That Never Comes” olmasını düşünüyoruz.Hatırladığım kadarıyla böyle.

Her şey kesin gibi
yani?
Evet,ama o zamana kadar işler değişebilir.Bizim
planladığımız bu Eylül ortasında çıkarmak.Dünyanın her yerinde aynı anda.

Yeni albümünüzde uzun
şarkılar olduğunu ve ilk zamanlarınızı anımsattığını biliyoruz. “Death
Magnetic” adı nereden geliyor? “Unforgiven III” diğer ikisi gibi mi olacak
yoksa isim mi bir gelenek haline geliyor?Ve bu gece yeni Metallica şarkıları
dinleyecek miyiz?
Sanırım bu gece yeni şarkılar çalmayacağız çünkü albüm
çıkışına yaklaşınca yeni şarkılar çalmaya başlayacağız. “Unforgiven III” ‘ e
gelince aslında diğer iki Unforgiven ile benzer bi yanı yok.Tek benzer yanı bir
balad olması. “Death Magnetic” ismiyse esasında şarkılardan birinde geçen bir
söz.Bir yerde James “Death Magnetic” diye bağırıyordu.Bir anda bu bir albüm
ismi olabilir diye düşündük ve böyle
ilerledik.

Neredeyse 30 yıllık
tarihiyle Metallica hala sapsağlam.Bazı zor zamanlara rağmen sizin de dediğiniz
gibi 2003’ten bu yana “Dört Atlının Dönüşü” ‘ nü izliyoruz.Peki Metallica’da
gerçek bir demokrasi olduğunu söyleyebilir miyiz?Bu dengeyi nasıl kuruyor ve
koruyorsunuz?
Artık daha yaşlıyız ve “St.Anger” ve “Some Kind Of Monster”
döneminden oldukca uzaklaştık.Demek istediğim,insan olarak geliştik,daha olgun
ve sorumluluk sahibiyiz.İletişim bu günlerde çok daha iyi.Demokrasi her zaman
oldu.Küçük kararlar alınacağı zaman Lars çoğu kez bunu üstlenip karar
veriyor.Ama iş gerçekten önemli kararlara gelince grupta gerçek bir demokrasi
var.Tabi bazen demokratik olmak o kadar kolay değil ama bu zamanla
halledemeyeceğimiz bir şey değil.Bazen 3’e karşı 1 de demokrasidir.Tek kalan
olduğunuzda kabul etmeniz gerekiyor.Hepimiz geçmişte çoğu kez tek kalan
olduk.Böyle bir şey.


Hazırlıklar sırasında
1992’den bir röportaj okudum.Lars Irak ve Savaş hakkında konuşuyor ve “ Don’t
Tread On Me”’yi savunuyordu.Farkettim de,o zamandan bu yana hepimiz değiştik
ama dünya ne değişti ne de daha iyi oldu.Bu konuda ne düşünüyorsunuz?Sizce
bunun sorumlusu kim?
Dünyanın şu anki durundan kimin sorumlu olduğunu söylemek
benim için zor.Fakat,Amerika’nın son 8 yılda yönetiminin ciddi şekilde yanlış
yönlendirildiğini söyleyebilirim.Amerika’daki insanların büyük çoğunluğu savaş
yanlısı değil.Biz de herkes gibi barış istiyoruz.Yalnızca insanların gücün
barışın ve düzenin nasıl sağlanacağıyla ilgili farklı fikirleri var.İşe
yaramıyor,bu açıkça işe yaramıyor.Şu an Amerika için gerçekten heyecan verici
bir zaman.Çünkü son sekiz yılda yanlış giden her şeyi düzeltmek için bir
şansımız var.Amerika’daki birçok insan oldukça umutlu çünkü bu ayrımcılığı ve
sürmekte olan bu savaş kültürünü görmek istemiyoruz.Dünyanın geri kalanıyla
savaş halinde olmaktansa uyum içinde olmayı tercih ederdik.Bugünlerde böyle
hissediyorum.Sıkça ülke dışına çıkan bir Amerikalı olarak bize “siz Amerikalı
mısınız yoksa” diye bakıyorlar.Ben de “beni suçlamayın” diyorum, “kararları
verenleri suçlayın”.Sizinle aynı sorunu paylaşıyoruz.Umarım şu anki durumu
düzeltebileceğiz.

Şarkılarınızı,yıllarınızı
ve Metallica imajını düşündüğünüzde hangi duyguyla akla gelmek
istersiniz?Yalnızca tek kelime.Tutku,eğlence,arzu,güç?Nasıl hatırlanmak
istersiniz?
Elinden gelenin en iyisini yapmış bir grup olarak
bilinmenizi isterim.Yapabileceğinin en iyisini yapmış bir grup.Şartlara göre
yapılabilecek en iyi albümleri yapmış olabildiğince turne yapmış.O şartlar
altında hayranlarımıza ve bize önem verenlere çok şey veren bir grup olarak
hatırlanmak.

Mesela, ya dünyanın
yararına çok acımasız bir hastalığa çare bulacaksınız ya da dünyaya müziğinizi
dinletip bir Metallica üyesi olarak unutulmaz ve şanslı bir hayat
süreceksiniz.Hangisini seçerdiniz?
Çare bulmayı,tedaviyi seçerdim.Sanırım ben bu tip bir
insanım.Yapabileceğim en iyi şekilde insanlara yardım etmeyi tercih
ederim.Bilim adamı olamadığıma göre Metallica’da olmaya yönelmem
gerekiyor.(Gülümsüyor)

Kerrang! Dergisinin
son sayısıyla beraber çok özel bir albüm verildi.Bu Iron Maiden anı albümü
Maiden Heaven’a “Remember Tomorrow” ile katıldınız.Eğer Iron Maiden bir
Metallica anı albümünde söyleseydi onlardan hangi şarkınızı duymak istediniz?
Biliyor musun bu gerçekten çok iyi bir soru… Tam emin
değilim ama,hızlıca bir düşünmek gerekirse,bence “Call Of Ktulu”nun harika bir
versiyonunu yapabilirlerdi.

Belki bunun farkında
değilsiniz ama 1992teki ilk Türkiye konserinizle Türkiye’deki rock müziğin
gidişatını etkilediniz.İkincisi de olağanüstüydü fakat kimse ilkini
unutmadı.Bizim hakkımızda herhangi bir şey hatırlıyor musunuz ve son olarak
Türk hayranlarınıza ne söylemek istersiniz?
90’lardaki o konseri hatırlıyorum.Hayranlara bakıyorduk ve
müziğimize nasıl tepki verdiklerini görüyorduk.Buradaki hayranlarımızı başka
yerdekiler kadar tutkulu buluyordu.Beğenilerini gösterdikleri kendilerine özgü
bir tarzları vardı.Ses çıkarıyor,James onlarla konuşurken tepki
veriyorlardı.Bunun çok çok havalı olduğunu düşünmüştük.Buradaki 2. konserimizi
hatırlıyorum.Sanırım burada konser vermiş olabiliriz,emin değilim.

Evet burasıydı.
Çok çok güzel olduğunu düşünmüştüm.Kalabalık çok daha
kuvvetlenmişti.Bu gece nasıl olacağını görmek ilginç olacak.Türk hayranlara
mesajımsa “Metal!!! Size tüm gereken bu”