Mor Ve Ötesi

Yaz Yaz

Neden senle hiç durmadan tartışıp duruyoruz ki biz
Bile bile üstüme gelmene ne gerek var
Neden dostça ve insanca ayrılamıyoruz ki biz
Ve bunca yaşanmış yılların da hatırı var
Eğer her gün bu işkence
Eğer her gün bu karmaşa
Eğer her gün bu kavgaya
Katlanırım sanıyorsan
Sen de yaz yaz yaz bir kenara yaz bütün sözlerimi
Yanılırsam çık karşıma göster kendini
Belki zamanla teker teker silinirler aklından
Anlarsın ki boşuna geçmiş bunca zaman

İthaf

saw an angel above the sky
tryin' to understand why it makes me cry
the only thing i got till yesterday
was the thought of you babe fading away
you never know how it hurt me baby
you never looked at my face
you knew loving me is such a disgrace
i knew you were the queen and i'm the clown
but baby i'm standing on my own
you never know how it hurt me baby, you never will
i don't care

Past

every day it's getting tougher to take that torturing pain
the sweet memories of the past lead me to the end
knocked down by a game from the first day you watched me dyin'
that's not me in the mirror, in the dark
that's my end
i know that's the end
i miss my past and fear my end
and i'll do so till the end
i miss my past and taste the pain
and i'll do so at the end
day from day i decay faster you can't know how it feels
sitting up in bed at night i'm too tired for a sleep
this fear rips my heart apart but i don't know why i'm cryin'
there's nothing left to do and i think i can't go on
i know i can't go on

Reality

so you want to see the truth
let me be your sagacious guide
through the fires of their faces
through the desert of loneliness
to the home of fatal truth
where you hear it's heartbeat
let me take you there

Rüya

something's burning in my head
restless days and nights, they never end
with every word unspoken i fade away
though that's not your fault, it's me who has no excuse
my dream is gone and i'm undone
each time i see your eyes i just feel guilty
of loving you this way, though i'm not hopeless yet
my soul is shadowed by your magic smile
i tried so hard to reach you but i failed

The Faithful Lover

i hesitate to write about the spring
there's a fear with all that loveliness
the wilderness i feel in everything
though not alone i think of loneliness
oh do not count on me for anything
although i love you as i do the spring
of gods late isolation in the sky
of wisdom turned dispear not happiness
while we are together you and i
abandone promises of future bliss
but love me with the truth now in your eye
regard the early falling leaf a kiss
regard fidelity a passing thing
it gives me courage when i tell you this

Sessizlik

sakinleşin çocuklar, sakinliğe ihtiyaç var
sessizleşin çocuklar, sessizliğe ihtiyaç var
sokakta yangın var, umutsuz suratlar
bulutlar köşe bucak saklanmış
sise boğulmuşuz kömürden
sinmiş insanlar, bekleşip duruyorlar
reklamlar, panolar, dükkkanlar, insanlar
dökülüyor yapraklar, sessiz düşüyorlar
umutlanmaz suratlar, köpekler bile sinmiş
sinmiş insanlar, bekleşip duruyorlar
reklamlar, panolar, dükkanlar, insanlar
bana bir kutu sevgi al, bir kutu umut ve neşe al
alabilir misin, ne duruyorsun?
sakinleşin çocuklar, sakinliğe ihtiyaç var
sessizleşin çocuklar, sakinleşin insanlar

Uyku

saat bir, uykum yok
gel bir bardak su içelim
bulanıklık suyla aksın gitsin
paniğe lüzum yok
herşey kontrol altında
kesici aletler dolaplarda
tehlike çok uzakta
saat iki uykum yok
ya biz biraz çalışsak
bulantı yazıyla silinse gitse
uyumak istiyorum, rahatsız etmeyin
saat üç, uyumak istiyorum
bir tuvalette çiçekleri sulamak
uyumak istiyorum, rahatsız etmeyin

Yalnız Şarkı

olasılıklar, şanslar
olaylar neden hep senin tersine
bunu hala sorma
yanlış yer ve yanlış zaman
bunlar hep aldatmaca
bunu artık anla
belki bir gün güneş doğar
mezarının üstünden, sen sessizce uyurken
uyanınca üzülme gerçek bu işte
tesadüfen yalnızsın, henüz yolun başındasın
tesadüfen yalnızsın, gerçeklerin farkındasın
kelimeler sokaklar ve evler
ne kadar da boş şeyler
sen gizlice ağlarken
biraz umut biraz sevgi
ne de çok şey demek oysa
senden uzakta
ama kim bilir belki bir gün
o yaşarken sen ölmezsin, acılar akıp gider
uyanınca üzülme gerçek bu işte

Sabahın Köründe

sabahın köründe daha gün ışımadan
mahallenin piçleri sokağa fırlamadan
sanki bok var da uyanırım her sabah
geçen akşamdan kalma baş ağrımla
üç saatlik uykunun yorgunluğuna
iflas etmiş aklımla küfürler yağdırarak
işte bu sabah da uyandık, yine her taraf karanlık
işte bu sabah da uyandık, sabahlar hep karanlık
her sabah koştuğum saçma işime
geceden içime oturmuş dertlerime
ve hatta sararmış dişlerime
yeni doğan günün tüm lanetiyle

Balıklar

çocuktun, kırılgandın
artık korku yok nemli gözlerinde
yüzlerce binlercesi var
omzuna oturmuş, ordan sana bakar
çektin gittin baharın peşine
güzelim renkler yüzünde
artık dönüp bakmazsın
güneşin solduğu evlere
çıplak dursam, tanrıya sorsam
niye ölür insan bile bile?
ardımda yıllar sinsice kalbime sorar
niye bu suçluluk niye?
yolculuğun sonunda
bembeyaz sevgini ört uykuma
dün sabah seni gördüm
aklın takılmış yine balıklara
tertemiz, işsiz kalbin
arabadan kaçıyor vahşi sokaklarda

Ne

ne gerçek ben ne beraberlik
ne bencil kendi kendine
ne müstakbel güvensizlik
ne yüzler naylon yüzler ne
ne arkanda ne naklen
ne sonra ne tüm ne gerçekten
ne hiç ne müzik ne eylem
ne ahlak masum saf nefret
ne varsa ne ne yoksa hiç yok
ne yok anlam ki faydasız
ne direnmek saçma her kimse
ne sen var ben yok biz sarhoş
ne farkında olanlarınız
ne gündelik hayatlarınız
ne işkence görenleriniz
ne kaybolan özneler ve siz
ne savurgan dudaklarınız
ne eskiten yalanlarınız
ne isteksiz suratlarınız
ne sessizce haykırsanız

Beyaz

durduğun yerden devam etsin
güzel olmasın kesilsin yine
koş koş kurtul, eskit pabuçlarını
dilimiz eksildi, küçük kaldık, düştük
acımız oldu, çok oldu
iyi ki oldu, iyi ki oldu
beyaz beyaz
dibine dek beyaz
rüyası insana yalan söyledi
sadece önce şaşkın
dibine dek beyaz sonra
iyi ki varsın, iyi ki yokum
gölgem var, iyi ki gölgem var
bizi yalnız bırakmayan gölge

Çelişki

çelişkili bir düzlemde, duygularıyla ortada
düşününce eski, olmayan insanlarla
parça parça, bir görünür bir kaybolur
öykülerim hep bilmece, gözlerim maskara
özlemim durgun, belki bir gün deyince
teslim olunca ellerine, en yakınımda sen olunca
ürkütücü bir rüya ellerimden akıp gelen
şehvetinde saklı bezginliğim
karanlıktan korkutan, gözlerinden ateş saçan
son sözünde saklı yalanların

Bırakmazlar Yakamı

hemen şimdi kalksam burdan
koşup çıksam sokaklara
birini duysam birine vursam
ölümcül bir dost düşse peşime
bırakmazlar yakamı bilirim, kaybolsam da
bırakmazlar yakamı bilirim, saklansam
hemen şimdi kaçıp gitsem
sürüklensem meydanlarda
bulsam seni masallarda
gökten düşen yine aynı elmalar
kaybolsam, saklansam da ben
isimsiz sokaklarda
unutsam tüm masalları
karışsam meydanlara

Boşver

ilk damla düştü, et parlıyor karanlıkta
beş dakika sonra benim dünya ve sen hala
özgür ruhlara dair yalanlarla beslen
boşver...
ayna ıslak elleriyle suratında
hasta bir gülümseme, yardım etme, bağırma
yeter ki her sözcüğü anla, ihtiyacım var buna
boşver, eskisi gibi kalsın
boşver, kimse yaralanmasın
sakinleş yine aynı insanla
dilinden kopan mısraları hatırla
her lanet sabah bu bilince uyandıkça

Tv'deki Kız

sen ve ben ikimiz, camdan evimiz
sesin çok uzak bana
tv'deki kız
kalk gidelim desem
boş boş bakar anlamazsın
camdan yüzünü öpsem
tv'deki kız
elin yüzün var ama
kokunu bilmem, sıkıldın galiba
bir gün yanına gelsem tanır mısın?
tv'deki kız
sen ve ben ikimiz, camdan evimiz
sesin çok uzak bana
tv'deki kız
uyu, uyu
yoruldun, uyu
hep yüzün gülüyor orda
yolda seni gördüm, mutsuzdun galiba
bugün yanına geldim tanımadın
tv'deki kız
aptal kutu
yoruldun, uyu
uyu

23

yüzünden başlasam gitmeye uzaklara, duymasam kimseyi
sonu olmasa ummadık rüyalarda, eksilse yokolsa bile değer
bir gün kendimi bırakıp, sana anlatsam ne olduğunu
neden sözleri yuttuğumu, gerisi zaten gözlerinde
lütfen beni hemen uyandır, ya da hep öyle bak yüzüme
ne kork benden ne uzaktan dinle, lütfen beni uyandırma
sesim kısılsa, korkmasam karanlıktan, en baştan başlasam
anlamsız sözlere artık hiç bulaşmadan, beklesem yanında
lütfen beni hemen uyandır, ya da hep öyle bak yüzüme
ne kork benden ne anlatmamı iste, lütfen beni uyandırma

Yeşillik

yenildin bu oyunda
sözcükler seni yalnız bıraktı
değiştirmek istediysen
insanlar neden inanmadı?
sahici sevgilerde yorulmuştun
sahipsiz rüyalarda huzur buldun
yalan gözlerinin ardında
yeşilliğin yokoluşunda
söyle şimdi kim mutlu?
insanlar birer birer yitip giderken
ve bir can sıkıntısı
her şeyi ama her şeyi silen

Pis

hepimiz hepinize dokunduk
korkunç kokular çıktı üstümüzden
elimize yüzümüze bulaştı hepsi
deliler gibi saklandık
hem de güçsüz kalıp yaşlandık
tertemiz bulaştık pisliğe
niye?
sonsuz acılara boğulduk
öldük işte en sonunda
ne yazık boş kalan hiçbir yer yok
elimiz elinize dokundu
gözler silindi yüzlerden
ne yazık farkeden hiçbir şey yok
onlara kızmayın
onlar farkında değil

Mucize?

güneş doğdu ruhuma
sustum, umudumu gördüm onda
bir şey bilsem söyliycem
seni sevdigimden başka
aptallığın bile tam bana göre
çocuksun sen de
yok yok yok, bu mutluluktan
ağlıycam şimdi
yok yok yok yok
ağlıycam şimdi, yapma
bir sözüm bin yere gider, en sonunda
gözlerime bir bak yeter
mutfakta çıplak ayak sesin
huzur mu bu, mucize arzusu
sonsuzdum ve mahvoldum
güneşli gün yalanlarıyla avundum

Özgürlük

durmadan güvenlik peşinde
ben elinin içinde bakımsız bir çiçeğe
durmadan güvenlik peşinde
sen elimin içinde ölümlü sözcüklere dönüştün
sevgimiz kısıtlandı
kira bedeli belli, çeşitleri sınırlı
sevgimiz kısıtlandı
korkular güçlendi, beklentiler alt edildi
oysa bir de bak
durmadan özgürlük peşinde
ben seni öptüğümde, yeter ki sen de iste
durmadan özgürlük peşinde
elimi ittiğinde, tamam git istediğin yere
tehlike altında aşk
kuralları sensiz, sınırları benliksiz
tehlike altında aşk
özgürlüğüm sende, sevgim daha içimde

Şarkıcı Çocuk

gözlerinde bir damla yaş
plastik çiçekler boynunda
bir kedin var evde kitaplar
ne yapsam sana anlatsam
bırak zaman aksın, mahkumuz inan
yalnız şarkıcı, sarhoşum ölene kadar
sen hiç korkma, burda kal
küçük şarkıcı, kalp kırık kalbini onar
aşk diyorlar hiç görmedim, burda kal
bir söz verdim sonra bozdum
ölmeden önce ben de melektim
bir odam var yerde kitaplar
ne yapsam uçsam kaybolsam
uyuyalım artık, çok yorgunum inan, inan

Son Giden

güneyin masum bir sahil evinde
aynı kırgın dalgayla öldürülmüşken
lütfen bırak tepinsinler üstümde
bunu çoktan hakettim
önce sustum ardından yalan söyledim
sonrası isteksiz saatler günler
tüm direncimle eşsiz tertemiz bir yüzüm
gitmeye hazırlar
dün fazla yarın yok, ne dersen de
kimse durmaz kimse beklemez, kimse durmaz
eskitirler durduğu yerde zamanı
nefesler her an yalnız, kırılgan
kime söylesem, kime sarılsam
kim günahkar, ne farkeder, neden bunlar
uzakta insanlar

Bir

sen baktın, tüm gözlerim kıskandı resmini
sarıldık takvimlerce, anlattık ki hayata
zaman yok kucağında, tek bir an bile yeter bana zaten
yarım kalan bu düş bizim mi
yoksa yiten ben miyim derken
nerden geldin sen
kaybeden ben miyim derken
nerden geldin sen
sarhoştum, evindeydi ellerim
bütün günlerden başka bir ismin vardı senin
titredim zamansızca, dün ve yarın yokoldu yanında